Kattenbelevenissen van Mirre en Izzy.
31 maart 2012 t/m
16 februari 2014
31 maart 2012: Alles okido met de kattekids
Ik heb al een hele poos niets mee in dit gedeelte van de site geschreven omdat het prima gaat met zowel Mirre als Izzy. Er zijn weinig veranderingen in hun leventjes.
Hoe gaat het met Mirre:
Onze Mirre heeft inmiddels een respectabele leeftijd van 17,5 jaar bereikt. Je kunt aan haar zien dat ze al wat op leeftijd begint te raken. Haar vacht is wat minder mooi en ze begint een en ander wat langzamer te doen.
Ze is een stuk van een hoektand kwijt. Ze is ook een
poosje te licht van gewicht geweest maar nu we haar bijvoeren op momenten dat ze
om eten vraagt, komt ze weer wat aan. Ze eet nog steeds apart van Izzy. Dat gaat
het beste. Beide dames hebben dan de tijd en rust om rustig te eten. Mirre is
een enorm knuffelkont geworden maar is bij tijd en wijlen nog steeds dezelfde
stoute Mirre, die precies doet wat ze wil doen. Liefst zit ze de hele dag bij
Bugs op schoot maar dat kan uiteraard niet.
Mirre heeft het snel een beetje koud dus zoekt dan de warme plekjes in huis op. De router is er één van. Helaas voor haar gaat deze router weg want we zijn overgestapt naar een andere internetprovider. Die router moet verbonden worden met een kortere kabel en kan dus niet op dezelfde plaats komen te staan.
Hoe gaat het met Izzy:
Izzy is wordt eind deze maand alweer 5 jaar. We hebben haar "eetprobleem" inmiddels aardig onder controle. Zoals gezegd eten de dames apart en nemen ze beiden de tijd om te eten. Izzy schrokt niet meer alles in één ruk naar binnen en laat tegenwoordig soms zelfs iets staan! Iz is uitgegroeid tot een hele lieve aanhankelijke kat. Ze zou alleen wat liever moeten zijn voor Mirre. Ze springt nog steeds bovenop Mirre als ze de kans krijgt. Corrigeren helpt dan wel maar volgende keer doet ze het weer of ze moet in de gaten hebben dat wij op haar letten. Izzy kan zichzelf prima vermaken met haar speeltjes maar vind het ook leuk om samen te dollen. Ze houdt wel van knuffelen maar is geen schootkat. Ze springt op schoot of komt bij je zitten, als zij dat wil.
Izzy is een kat van deze tijd. Electronisch spelen met "Game For Cats" op de iPad is ook helemaal leuk!
15 april 2012: De
pimpelmezen hebben een nest!
We hebben sinds eind maart voor de eerste keer een
pimpelmezenpaartje in de nestkast vlak bij het raam. Nou dat vinden de dames best spannend! Met name Izzy was in het begin niet te houden als ze een vogel zag. Ik heb haar één keer door de hele huiskamer zien rennen, een grote sprong op de salontafel en dan met een tweede grote sprong richting nestkast maar dan plof tegen het raam aan. De vogel schrok zicht rot en Izzy was er ook wel van onder de indruk hoe hard dat raam was. Het heeft even geduurt voordat we ze duidelijk konden maken dat het niet toegestaan is om de vensterbank op "te vliegen" zodra ze de vogels bij de nestkast zien. Duidelijk "NEE!" zeggen in combinatie met hun naam hielp na een paar dagen. Ze kijken nu van een afstandje toe zodat ze de koolmeesjes niet verstoren. Meestal gaat dat wel goed. De
pimpelmees kan ze ook flink uitdagen :)
Mirre op de uitkijk. Tja, onze Mirre is bijna 18 jaar. Zij valt alleen na 5 minuten kijken al in slaap. Izzy houd het langer vol.
26
september 2012:
Mirre is de 18 voorbij!!
Helemaal vergeten een stukje te
schrijven voor onze Mirre. Ze is afgelopen 18 augustus 18 jaar oud geworden en
dus een dame op leeftijd! Wel een dame met nog steeds een heel eigen kijk op het
leven. Ze is een poosje heel zoet en volgzaam geweest maar op d'r oude dag zien
we regelmatig "de banjer" van vroeger in haar terug. Dan doet ze precies waar ze
zin in heeft of gaat gewoon een potje keihard zitten miauwen om niks. Op andere
momenten wil ze alleen maar knuffelen. Het liefste zit ze de hele dag en avond
bij Bugs op schoot of vlak bij hem op zijn bureau. Bugs vindt dat meestal wel
oké. Hij "werkt gewoon om Mirre heen" terwijl zij spinnend in de weg ligt.
Een kattenleeftijd van 18 jaar maakt ons wel bezorgd. Knopie en
Kruimel zijn allebei kort na hun 18e verjaardag overleden. We weten dat Mirre al
aardig op leeftijd is maar we willen er graag nog een paar jaar voor haar aan
vastknopen!
21
augustus 2013:
De dames zijn weer een jaartje ouder (Izzy is 6
jaar geworden en Mirre 19 jaar).
Afgelopen April was Izzy eerst aan de beurt. Niet te geloven dat ze alweer 6
jaar geworden is. Izzy heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een hele
leuke en lieve kat. Ze kan zich prima vermaken met al haar speeltjes en komt ook
graag even knuffelen. Qua gedrag is ze werkelijk het evenbeeld van Kruimel. Wij
zeggen wel eens gekscherend dat ze een reïncarnatie van onze Kruimel is, zo erg
lijkt ze erop. Ze maakt ook het zo kenmerkende prrrrriet geluidje wat Kruimel
maakte. Dat klinkt héél erg vertrouwd.
Als er voor haar "vreemd volk" over de vloer komt dan smeert ze hem meteen. Pas
als de kust veilig lijkt of als het toch bekenden zijn dan komt ze tevoorschijn.
Vooral als vrienden van ons komen staat ze bijna direct weer in de huiskamer.
Van hen krijgen de kattekids altijd samen een whiskas snoepstaafje. Dat vinden
ze heerlijk!! Eten is nog steeds erg belangrijk voor Izzy maar in de loop der
jaren is er wel wat veranderd. Het is gelukkig niet meer de obsessie die het een
poosje geweest is. Ze plaagt Mirre nog steeds af en toe maar dat houden we
scherp in de gaten.
Helaas voor de dames hadden we dit seizoen geen vogeltjes in de nestkast. Er is
wel een paar keer een Pimpelmeesje de nestkast wezen inspecteren maar Izzy was
té nadrukkelijk aanwezig. Die vond het allemaal bar spannend als er weer een
vogeltje was. Ook al was het maar voor eventjes.
Mirre was afgelopen weekeinde jarig. Ze is 19 jaar geworden! Ze is nu écht oud
aan het worden in haar doen en laten. Ze staat behoorlijk wankel op haar
pootjes. Ze wil eigenlijk het liefste de hele dag door kleine beetjes eten, maar
dat kan niet hier. Laten we voer staan, dan zit dat binnen no-time in Izzy d'r
buikie. We hebben Mirre aangeleerd dat ze om eten mag vragen. Dat doet ze dus
ook volop met een hard klinkende zéér doordringende miauw! Die miauw klinkt ook
als er iets niet naar mevrouw haar zin is. Ze komt ook
weer wat aan nu ze om eten kan vragen als ze dat wil hebben. Ze is wel vergeetachtig aan het worden. Dan heeft ze bijvoorbeeld nét gegeten, doet daarna een hazeslaapje en als ze dan wakker wordt dan komt ze
weer om eten vragen. Uiteraard eet ze dan bijna niks want d'r maagje zit dan nog
vol. Maar owee als je dan niets geeft. Dan blijft ze net zo lang miauwen tot ze
d'r zin krijgt. Soms worden we wel eens gestoord van het vele miauwen om eten, maar ja 19
hé. Dan mag je als oude poezedame wel wat vergeetachtig zijn. D'r vacht verzorgd
ze zelf niet meer goed dus dat doen wij voor haar. Het is niet dat ze het niet
wil, maar het lukt haar niet meer. Ze heeft er de balans niet meer voor. Ze wast
nog wel d'r snoet na het eten maar dat is het dan ook wel.
20
september 2013:
Izzy is zoek.
Afgelopen week is de renovatie van ons flatgebouw begonnen. Zowel voor aan de
galerijkant als achter aan de balkonkant van de flat lopen voortdurend werklui
voorbij. Er wordt van 7.30u tot een uur of 15.30u behoorlijk veel bouwvakherrie
gemaakt. Mirre heeft daar niks van. Die gaat zelfs kijken wat de mannen aan het
doen zijn. Izzy is een heel ander verhaal.
Izzy is erg eenkennig en snel angstig voor nieuwe dingen. Als er iemand
binnenkomt die ze niet kent dan trekt ze zich terug in hun kattenkamer. Pas als
ze stemmen herkent en het is voor haar "goed volk" dan komt ze weer naar de
huiskamer toe. Dat doet ze maar bij een paar van onze vrienden. Komen er anderen
binnen dan blijft ze in de kattenkamer tot ze weg zijn. De renovatie met alle
herrie die doordringt in huis en de langslopende mannen hebben dus een
behoorlijke negatieve impact op Izzy.
Izzy was al een paar dagen heel schichtig. Normaal schrikt ze al van geluidjes
die ze niet kent maar dat werd nu nog erger dan anders. Vandaag heeft ze een
echte rotdag. Hun kattenkamer ligt aan de normaal rustige balkonzijde van de
flat. Ze zijn vandaag met een hogedrukspuit in de weer geweest om op het balkon
alles schoon te spuiten. Ze hebben zelfs de ramen gedaan. Er stond dus een kerel
in een knalgeel regenpak herrie te maken. Dat is Izzy's nachtmerrie in het
kwadraat. Iemand die ze niet kent en een hard geluid wat ze niet kent.
Ik was haar de hele morgen kwijt. Haar roepen en zelfs rammelen met de snoepjes
bus hielp niets. Ze bleef onvindbaar.
Ik heb op de grote kast in de kattenkamer gekeken. Dat is
Izzy's favoriete schuilplek als ze iets erg eng vindt. Daar staan op de grote
kast veel dozen van apparaten die we hier in huis hebben. Daarop liggen de
kussens van de balkonstoelen. Helemaal weggekropen tussen de kussens vond ik een
bibberende Izzy. Ik heb zachtjes tegen haar gepraat. Je zag haar lijfje toen
gelukkig ontspannen. Toen ze iets relaxter was ben ik weggegaan en heb ik haar
vanuit de huiskamer geroepen. Naar wat aarzeling kwam ze tevoorschijn. Ik heb de
indeling bovenop de kast in de kattenkamer veranderd zodat ze daar niet meer
ergens weg kan kruipen waar we haar niet kunnen zien. Ik heb een verstopdoos
voor haar gemaakt waar ze in kan kruipen. Aan de onderkant heb ik een kleine
strook karton weggehaald zodat we kunnen zien of ze erin zit.
Toen ik weer in de huiskamer kwam was ze wéér verdwenen. We hebben alles
afgezocht maar ze blijft onvindbaar.
De balkondeur is af en toe even open geweest als ik wat van de renovatie wilde
filmen of fotograferen maar dan let ik altijd goed op dat er geen kat naar
buiten kan. We hebben overal gezocht in de flat. Ook op plekken waar ze zich
eigenlijk onmogelijk kan verstoppen.
We hebben ook buiten gezocht.
Haar verdwijning is overal neergezet en aangemeld bij allerlei instanties die
met de verdwijning van huisdieren te maken heeft.
- Op Twitter via Global Pet Alert en via twitter van friends
- Facebook pagina friends en een bericht naar
https://www.facebook.com/dedierenambulancekennemerland
- in de app van www.globalpetalert.com
en op
https://www.facebook.com/globalpetalertnederland?fref=ts
-
http://www.amivedi.nl/DierDetail.aspx?MeldingId=857666
-
http://mijndieriszoek.dierenbescherming.nl/ik-heb-een-dier-gevonden/bekijk-alle-vermiste-dieren/33945
We willen ons meissie zo graag terughebben!!!
21
september 2013:
Izzy is nog steeds zoek.
Afgelopen nacht hebben we weinig tot niet geslapen. We hebben midden in de nacht
toen het stil was rondgelopen en geroepen. Ik heb een speciaal fluitmelodietje waar
ze altijd op reageert maar ook dat had geen resultaat. Izzy is en blijft
onvindbaar.
Vanmorgen bij daglicht heb ik goed gekeken bij de bouwstellingen of ze daar
misschien naar beneden was gevallen. Ook dat was niet het geval. Ze lijkt van de
aardbodem verdwenen. :(
UPDATE:
Izzy is weer terug!!
Ze was dus inderdaad (wat iedereen ook zei) gewoon nog in huis. We waren weer naar buiten gegaan om te
zoeken en toen we boven kwamen zijn we toch maar wat te eten gaan maken. We
hebben de hele dag niks door onze keel kunnen krijgen, door de knoop in onze
maag. Bugs heeft extra herrie gemaakt in de keuken in de hoop dat...... Hoor ik
hem ineens zeggen: "Dag Izzy!!" Ik kijk verbijsterd op en zie Bugs met grote
ogen richting gang staren en ik hoor hem zeggen:"Ze staat in de gang!!"
We zijn zoooooooo blij!!!!!!
25
september 2013:
Izzy is weer een beetje in haar oude doen en de snugglesafe voor Mirre
is aangekomen met de post
Het heeft even een paar dagen geduurd, maar Izzy raakt langzaam weer in haar
oude doen. We hebben de kamer waar ze verstopt heeft gezeten nu dicht, dus ze
moest een andere safeplace vinden. Ze heeft daarvoor zelf de badkamer
uitgezocht. Als de renovatie mensen veel herrie maken, dan trekt ze zich terug
in de badkamer. Om het haar wat comfortabeler te maken heb ik daar een dichte
doos neergelegd met een opening van 15x15cm, met daarin een dik badlaken. Daar
kruipt ze nu in en ligt lekker comfortabel en veilig te wachten tot de herrie
overgaat of totdat ze het veilig vindt. Ze ligt daar best relaxed want af en toe
steekt er een pootje uit. Ze ligt dan dus helemaal uitgestrekt. Om haar bangheid
te doorbreken, ga ik af en toe even kijken, praat ik tegen haar en leg ik wat
lekkers voor de opening van de safebox. Dat komt ze dan lekker opeten. Soms
loopt ze dan even rond, gaat even op de bak en dan als ze weer wat hoort roetsjt
ze weer d'r safebox in. Fijn dat ze zich daar zo veilig voelt. Als ze straks
binnen komen werken voor de ramen en de CV's dan zit ze in de badkamer ook
veilig.
Izzy ligt
er in de avond weer lekker relaxed bij boven mijn monitor.
Mirre heeft het vaak koud. Dat heeft ze eigenlijk
altijd al gehad. Zodra de R in de maand komt is Mirre niet meer bij de CV weg te
slaan. Het is voor ons nog niet koud genoeg om de CV aan te zetten en bovendien
werken de CV's op het moment niet, i.v.m. de renovatie. Ik heb de afgelopen
dagen voor Mirre dus 2x daags een warmwaterzak gemaakt en die ingepakt in een
handdoek in haar slaapdoos gelegd. Mirre vond het heerlijk om erop te liggen. Ik
heb nu een snugglesafe voor haar gekocht. Dat ding warm je op in de magnetron,
dus geen geknoei meer met water. Ideaal. Mirre vind het geweldig!
Verwarmen in de magnetron en dan blijft ie ongeveer 10 uur warm. Ideaal!!
26
september 2013:
De renovatie is nog lang niet klaar.
Het is vandaag een enorm kabaal buiten. Ze zijn
ze met twee kerels de betonnen buitenrand van de balkons aan het afslijpen, een
andere groep is bezig met het uitboren van de afvoerputten in de betonnen
vloeren, ze zijn op het dak bezig met het aanbrengen van isolatie/nieuwe
dakbedekking en zijn ze nieuwe ramen aan het plaatsen 2 etages boven ons. Het is
hier dus een enorm kabaal de hele dag. Ben blij als de heren even pauze hebben.
Men wat een herrie! Hoe dan ook, ik ben blij dat ze onze flat als eerste
aanpakken. Kan maar klaar zijn.
Izzy zit in d'r safebox. Opening zit aan de kant van de wasmachine. Ik heb
eergisteren even de onderkant van haar safebox met plastic beplakt zodat de doos
niet nat wordt als de vloer van het douchen wat vochtig wordt. Izzy hield goed
in de gaten wat ik aan het doen was maar vond het wel okee.
Ik geef Izzy af en toe even aandacht, al zit ze in de doos. Even praten met d'r.
De ene keer een snoepje voor de opening van de doos en andere keer steek ik even
mijn hand even naar binnen. Dan snuffelt ze aan mijn hand en krijg ik een likje.
Zo van:"Alles is okee hier hoor!"
Mirrepoes heeft geen behoefte aan een safebox. Die gaat juist kijken wat ze
allemaal aan het doen zijn. Ze gaat af en toe even buurten bij Izzy. Ze vult
haar dagen met kijken wat de mannen buiten doen en als ze dat niet doet dan
slaapt ze op haar snugglesafe. Zij vindt alles juist spannend. Dat oranje ding
buiten is de bak van een hoogwerker. Daarop staan die mannen met de slijptollen
de balkonranden te doen. Mirre heeft er niks van dat dat zo'n herrie maakt. Ze
is beslist niet doof want als je d'r roept kijkt ze even om en kijkt dan snel
weer terug naar de werkzaamheden van de mannen.
12 oktober 2013:
De renovatie is nog steeds in volle gang
Het is inmiddels iets rustiger in huis. Je hoort
nog steeds bouwvakgeluiden maar het is allemaal wat gedempter omdat ze verder
weg in het gebouw bezig zijn. Izzy zit overdag nog veel in haar safebox
maar...., als er een kansje is op wat lekkers dan staat ze als een speer ineens
naast je.
Nu de bouwvakgeluiden wat minder aan het
worden zijn komt ze overdag wel wat makkelijker en vaker uit haar safebox.
Vooral voor een snoepje of iets anders lekkers staat ze zo naast je.
Om een uur of 4 in de middag zijn alle bouwvakgeluiden weg. Een uurtje daarna
komt ze tevoorschijn en doe ik de deur naar de badkamer dicht. Ze is dan weer
volkomen op d'r gemak. De stress die ze de eerste week van de renovatie had is
gelukkig weg. Om 7 uur 's morgens als de bouwvakkers weer beginnen, duikt ze
weer in haar safebox.
Mirre geniet nog steeds van haar snugglesafe en van de werkzaamheden van de
bouwvakkers. De laatste dagen is er niet zo heel veel meer te zien voor haar
want de mannen zijn verderop aan het werk. Ze lopen wel af en toe langs het
balkon en verrichten dan kleine werkzaamheden. Soms weet ze de aandacht van de
mannen te trekken. Dan geniet ze met volle teugen. Ze is nergens bang voor. Ook
niet voor de man in zijn asbestpak die het asbestpaneel kwam verwijderen.
De 22e oktober wordt nog een drukke dag. Zowel voor ons als voor de kattekids.
De kattenkids bivakkeren dan nog één keer de hele dag in de badkamer. De mannen
vervangen dan in één dag al onze radiatoren. Daarna komen ze nog 1x binnen voor
het schoonmaken van de ventilatiekanalen en het vervangen van de
ventilatieroosters. Daarna zijn de binnen-werkzaamheden gelukkig klaar.
15 februari 2014:
Mirrepoes is er niet meer
Mirre begon steeds meer af te vallen en haar
vachtje zag er niet goed uit. Ze stond ook heel zwakjes op haar pootjes en viel
vaak zomaar. In overleg met Arend heeft ze vanaf november 2013 pilletjes
gekregen voor haar te snelle schildklier. Ze begon snel op te knappen. Haar
gewicht normaliseerde zich, haar vachtje ging er steeds beter uitzien en haar
evenwicht werd weer beter. Haar vachtje zelf verzorgen deed ze al een hele poos
niet meer goed. Alleen haar snoet kreeg na het eten nog een wasbeurtje. De
vachtverzorging deed ik dus voor haar. Vanaf een paar maanden geleden begon ze
steeds zomaar ineens uit het niets en zonder reden heel luid en doordringend te
miauwen. Kreeg ze aandacht dan was er niets aan de hand. Ze deed dat dag en
nacht. We werden er uiteindelijk behoorlijk geïrriteerd door. Arend (onze
dierenarts) dacht dat ze in de war begon te raken en ze kreeg er een tabletje
bij waar ze wel wat kalmer van werd. Het werd ons wel duidelijk dat het einde
eraan zat te komen. Elke morgen waren we bang om haar te vinden maar dat is
gelukkig niet gebeurd.
De afgelopen dagen begon het opeens een stuk minder te worden. Het lopen kostte
haar moeite en het eten smaakte haar ook niet echt meer. Alles wat ze nog deed
was eten, af en toe een knuffel komen halen of krijgen en dan weer slapen op
haar warme snuggle. Niet echt meer een katwaardig bestaan. Bugs en ik hadden
allebei het gevoel dat ook zij vond dat het genoeg was geweest. We wilden ten
alle tijden voorkomen dat ze weg zou gaan kwijnen. We hebben contact opgenomen
met Arend (onze dierenarts) waar we direct terecht konden.
Toen we bij Arend aankwamen zat de wachtkamer vol maar we mochten direct
voorgaan. Arend was het met ons eens dat Mirre echt op was. Ik heb haar in mijn
armen genomen en daar heeft ze van Arend de levensbeëindigende prik gekregen.
Even een klein piepje omdat het prikje gevoelig was maar verder geen onrust bij
haar. Ik heb 5 minuutjes met Mirre in mijn armen samen met Bugs in een apart
kamertje gezeten. We zagen haar spierspanning langzaam verdwijnen en langzaam in
slaap vallen. Toen Arend haar 5 minuutjes later controleerde, klopte haar hartje
niet meer. Ze is om 12.15 heel rustig ingeslapen in mijn armen, met een veilig
gevoel. Het afscheid van haar is goed gegaan en wegkwijnen is haar bespaard
gebleven maar het doet zo'n pijn om te beseffen dat ze er niet meer is. Ze heeft
19,5 jaar deel uitgemaakt van ons gezin en dat is een hele tijd!! Ook al weten
we dat het het beste was voor Mirre, ons hart zegt wat anders. Het moet een
plekje krijgen. Voorlopig heeft ze een leeg plekje achtergelaten bij ons. We
missen haar ontzettend!
Vervolg of Terug naar de dagboek overzichtpagina
Zie je aan de linkerkant van deze pagina
géén ander frame met hyperlinks, ......... Klik dan hier!!
Je ziet dan maar een héél klein stukje van mijn homepage.