Kattenbelevenissen van Knopie Kruimel en Mirre.
13 mei 2002 t/m 4 oktober 2005

13 mei 2002:  Jippie een nieuwe plant!!!
Hee da's leuk, de baas heeft een nieuwe plant gehad. Die uitdrukking was op de poezensnoeten van Knopie en Mirre te lezen, toen een vriendin van me binnenkwam met echt een hele mooie plant. Van tevoren had ze al gezegd dat ze hem zou brengen. Ik vroeg toen met het oog op mijn planten slopers al aan haar :"Het is toch geen ik-vreet-je-op-en-kots-je-huis-onder-plant hé"?
Zij verzekerde me dat het geen plant van "die" soort was, want zij had dezelfde plant gekregen en haar katten taalden er niet naar.
Na het verwijderen van de verpakking liep Knopie al verlekkerd achter me aan, toen ik met de plant van de keuken naar de huiskamer liep. Toen we op de bank een bakkie zaten te doen, deed knoop alsof de plant niet interessant meer was en kwam ook Mirre erbij. Mirre is niet zo voorzichtig als Knoop. Knoop wacht slim tot ik er niet ben en gaat dan d'r gangetje. Mirre niet... wat die in d'r koppie heeft moet meteen gebeuren! Mirre ging stukje voor stukje steeds dichter bij de plant zitten. Eerst op de grond, toen op de vensterbank en toen we even niet keken nam ze haar eerste hap.....
Mirre NEE!! "Wat nou..., ik doe toch niks??".
Tja de plant...., beetje zielig is het nou wel. Hij is behapt, geknakt en hopelijk hebben de dames er nu geen trek meer in zodat hij weer kan herstellen. Oja....., de vlekken van hun braaksel is ook weer uit de vloerbedekking geboend :-)

Ik zal af een toe een plaatje posten hoe de plant er nu uitziet :

   

Gister had ik 'm eigenlijk al bijna weggegooid. Dit bleek een prima "haarbalplant" te zijn. Vooral Mirre kan er geen genoeg van krijgen! Gisteravond vond ze hem denk ik ook niet mooi meer want ze keilde 'm van de vensterbank af. Na de valpartij waren ook de sprieten met de witgekleurde bladeren geknakt.


25 juli 2002:  Een bench voor Kruimel.
Onderaan op de pagina van kruimel kunnen jullie lezen, dat er sinds november 2001 een probleempje is met Kruimel. Nou ja probleempje, tis eigenlijk een behoorlijk probleem. Ik krijg er natte voeten van en baal als een stekker. Kruimel piest namelijk op het voeteneinde van mijn bed. Jakkie!!
Ik heb vanmiddag een bench gekocht om Kruimel 's nachts in te stoppen. Die kooi is groot genoeg, zodat er een slaapplek én een kattebak in kan staan. Nu kunnen de andere dames gewoon los blijven hobbelen en zijn ze niet de dupe van Kruimels onzindelijkheid. Kruimel is uiteindelijk degene die de problemen veroorzaakt. Tenminste da's is het idee van mij erachter. Of het werkt is nog maar de vraag. Zo'n bench is niet goedkoop (€65).  
Tis alleen geen kijk, die kooi in de hal maar ik zou niet weten waar ik 'm anders zou moeten neerzetten. Hij staat nou op de plek waar Kruimel altijd slaapt, met het deurtje open.

Alle kattekids zijn er al ingeweest om het ding te ondezoeken. Knopie is de tassen en dozen freak van het stel, dus die vond het wel heftig zo'n kooi. Binnen "no-time" lag ze er op haar gemakkie in. Tis nu nog knokken om wie erin mag. Dat zal wel anders zijn, als vanavond blijkt dat de deur dicht gaat....
    
Kruimel heeft alleen gesnuffeld. Jongens dat wordt wat vannacht. Ben benieuwd hoe dat zal gaan?


2 september 2002:  Kruimel is echt niet helemaal tof.
Iemand ervaring met een kat die dement is/wordt? Volgens mij is mijn Kruimeltje dement aan het worden.
Zoals jullie al wisten piest ze sinds november af en toe op mijn bed. Da's een poosje goed gegaan en toen deed ze haar plas netjes op de bak, maar de laatste dagen is het weer helemaal mis met haar. De bench staat er nog altijd, maar ik kan het niet over m'n hart verkrijgen om d'r erin op te sluiten. Ze lijkt zo in de war nu en dan opsluiten lijkt me geen goed idee 

Verder merk ik ook steeds meer veranderingen in haar gedrag.
* Ze vraagt de godsganze dag om eten, ook al heeft ze net een bakje leeg gegeten. Ze heeft geen wormen want ze heeft daar net een kuurtje voor gehad om dat uit te sluiten. Vroeger ging ze na het eten uitgebreid haar vacht poetsen en dan slapen. Dat poetsen doet ze veel minder. Zou ze dat vergeten? Ze eet nu 2x zoveel als vroeger en nog blijft ze mager. Haar maaltijd krijgt ze in kleine porties met pauzes ertussen omdat ze anders zo schrokt, dat ze het eten even later weer uitspuugt.

* Ze echt abnormaal schrikkerig. Echt van alles schrikt ze!!

* Toen ze klein was bracht ze altijd papieren pijltjes terug als ik ze wegsmeet. Dat kon ze een hele avond volhouden. Dat pijltjes-spelletje heeft ze jaren niet meer gedaan maar de laatste twee weken komt ze weer aanzeulen met pijltjes, die ik dan weg moet gooien? Ze zit ook weer achter haar eigen staart aan, net als deed toen ze nog een jonge kat was.

Ze is van top tot teen door de dierenarts onderzocht. Behalve dat ze behoorlijk aan de magere kant is en dat haar nierwerking iets minder is, kon hij niets bijzonders vinden. Die verminderde nierwerking is volgens m'n dierenarts normaal voor een kat van haar leeftijd. Kruimel is 14 jaar en 4 maanden oud.

Ik maak me eigenlijk toch wel een beetje zorgen om d'r. 


12 september 2002:  Het gaat beter met Kruimel !!
Helemaal vergeten te vertellen!! Ik ben 3 dagen geleden weer met Kruimel naar de dierenarts geweest.
Ze is inmiddels wat in gewicht toegenomen en de dierenarts vond dat ze er veel beter uitzag, wat ook zo is. Ze krijgt nu een paar keer per dag eten en smikkelt dan bij elkaar 3/4 blikkie whiskas op. Ze heeft een injectie gekregen met iets wat de onzindelijkheid tegen moet gaan.
Durf het bijna niet te schrijven maar het gaat sinds maandag goed. Duimen dat dat zo blijft!!

We hebben nog even overlegd over bloedonderzoek. Uiteindelijk hebben we samen besloten om dat niet te doen. Ten eerste lijkt het nu wat beter te gaan met haar en ten tweede is bloed afnemen behoorlijk belastend omdat Kruimel toch al beetje zenuwpees is. De resultaten van zo'n onderzoek wegen dus niet op tegen het ongemak wat Kruimel ervan zou hebben. We kijken het dus even aan.
Over 3 weken werkt dat spul wat ze ingespoten heeft gekregen inmiddels iets minder. Dan zou je dus het resultaat ervan moeten kunnen zien omdat ze dan weer terug gaat vallen in haar gedrag van voor de injectie.
Ze is inmiddels ook niet zo schrikkerig meer en lijkt weer op de Kruimel zoals ik haar al jaren ken 


14 oktober 2002 : Het gaat een stuk minder goed met Kruimel
Laatste update is dat het niet goed gaat met Kruimel. Ze is echt heel erg aan het veranderen. Van een scheiterig katje is ze intussen veranderd in de kat die de baas hier in huis is. Ze heeft van de week zelfs uitgehaald naar me. Dat deed ze dus echt nooit. Ja wel eens narrig als ik haar aaide en ze had er geen zin in, zoals iedere kat dan wel eens narrig reageert, maar dit was echt gericht uithalen!! Ik kon haar nog wel corrigeren maar het is toch een teken dat er iets heel erg mis is.
Ze wordt weer magerder en eet per dag bijna 'n heel blik whiskas, wat normaal natuurlijk veel te veel is voor 1 kat. Dat krijgt ze nog steeds in kleine porties vanwege het feit dat ze zo schrokt met eten. Geef ik een normaal portie dan eet ze dat zo snel op dat haar maag het niet kan verwerken en ze de hele maaltijd binnen no-time er weer uitspuugd.
Ze heeft vandaag weer een injectie gekregen. Dat was een injectie met hetzelfde medicament als de vorige keer. Volgens m'n dierenarts helpt het de tweede keer soms wel. Een derde injectie heeft geen zin, dus als dit niet aanslaat dan zijn de komende 3 weken de laatste 3 die Kruimel heeft in haar leventje.  Verdorie...., ze is pas 14,5 jaar. Da's echt niet stokoud voor een kattedame   
Vanavond heeft ze ook op het tapijt in de gang geplast. Een paar uur voor het ongelukje in de gang had ik beide kattenbakken nog schoongemaakt. Godsamme wat baal ik hiervan. Ik hoop stiekumpjes toch dat de medicatie aanslaat, al heb ik er nog maar weinig vertrouwen in.  


11 november 2002 : Ik heb een beslissing genomen.
De medicatie die Kruimel gekregen heeft, werkt voor geen meter. Soms houd ze het één of twee nachten droog maar meestal is mijn laken 's morgens nat. Hup, alles de was dan maar weer in. Zomerdag is dat geen probleem want dan zijn lakens zo droog maar gedurende de wintermaanden duurt dat drogen een stuk langer. Maarrrrrr......., ik heb toch een beslissing genomen. Kruimel krijgt géén spuitje! Ik ga een wasdroger kopen. Ik wil d'r gewoon nog niet kwijt en als ze dan een ongelukje heeft gehad, dan is het zo gewassen en weer gedroogd. Ik hou van die kat en wil d'r niet missen, ondanks d'r plas-probleem. Haar gedrag is verder wel verbeterd. Alleen het plasprobleem speelt nu nog. Een spuitje kan altijd nog, maar nu nog niet!


30 november 2002 : Wondertje of mazzel?
Of het nou een wondertje is of dat de medicatie die Kruimel heeft gekregen nu eindelijk aanslaat weet ik niet, maar Kruimel houd het al bijna twee weken droog!! Okee één ongelukkie, maar dat kwam omdat ik na 1,5 week droog zijn overmoedig werd en ook de slaapkamerdeur weer opengezet had. Dat ging eventjes goed, maar toen ineens weer een plas op m'n bed. Hoppa dicht die deur overdag en het gaat weer goed.
Ik ben zo vreselijk blij!!!! 

6 januari 2003 : Dierenarts
M'n jongste kattekiddie "Mirre" zit aan de antibiotica. Madammeke heeft weer es een blaasontsteking. Dat heeft ze 2x per jaar. Twee maal daags een pilletje. Nou dat vind Mirre hélemaal niet erg! Trekt een "lange neus" naar de andere kattekids als ze haar pilletje krijgt. Je ziet d'r bijna grijnzen "Na na ik krijg lekker een snoepie en jullie niehiet!!" Ik leg het pilletje voor d'r neus en hop... weg is ie 

Kruimel gaat donderdagmiddag weer voor een prik naar de dierenarts. (Da's overigens niet voor een prikkie, kost 30 euro)
Ze heeft de laatste 4 dagen weer 2x een ongelukje gehad en op m'n bed geplast
Dat prikje helpt daar weer tegen...., als het goed is.


15 januari 2003 : Iedereen weer gezond
Mirre is weer helemaal genezen van haar blaasontsteking. Nou zeg, moet ik mooi hier opschrijven dat Mirre zo'n makkelijke pillenslikker is. Deze keer dus niet. Na 3 pillen was het uit met de pret en dacht ze :"Getver, vreet dat zelf maar op....!!".
Enfin poes in de houdgreep, je kent het wel......het overbekende pillendrama in volle glorie. Ze was boos op me, als ik er weer zo'n pil ingekregen had!! Maar goed het leed is weer geleden en madammeke is er weer voor een half jaartje vanaf.

Durf het bijna niet te schrijven maar met Kruimel gaat het weer prima. Ik heb alweer een aantal dagen overdag de slaapkamerdeur open en (klop klop) nog geen nat bed gehad de afgelopen week.

Heb vandaag de Telegraaf gebeld met uitzonderlijk nieuws...., Knopie heeft zichzelf helemaal gewassen !!
Normaal doet ze dat dus nooit!! Kruimel wast haar elke avond van kop tot teen en ik borstel haar zo'n 2x per week.
Knoop wast doorgaans alleen haar voorpootjes en dan vind ze het wel weer genoeg. "Getver krijg ik haar van op m'n tong!!".
Maar vanavond heb ik vol verbazing naar haar zitten kijken hoe ze grote schoonmaak hield. Echt geen plekkie werd overgeslagen. Tjee gaat het toch nog es wat worden met m'n meest luie kattekid!!


16 maart 2003 : Het voorjaar komt eraan !!
Met Kruimel is alles weer helemaal picobello. Ze is niet onzindelijk meer. Eens in de 3 maanden krijgt ze haar injectie en daarmee blijft het tot nu toe goed gaan. Duimen dat het zo blijft!! Het gaat alleen mis, als ik een dag vergeet de kattenbak uit te scheppen. Tja, dat is dan mijn eigen schuld. Qua gedrag is ze weer helemaal de oude Kruimel van vroeger. Nog 2 maandjes dan wordt ze 15 jaar. Hopelijk blijft ze nog lang gezond!!

Ik ga zometeen m'n balkon de voorjaars-schoonmaakbeurt geven. Dat is niet echt een leuke klus. Wat wel leuk is, is dat de kattekids dan meteen in de gaten hebben dat ze binnenkort weer op het balkon in het zonnetje mogen liggen. Nu kan dat nog niet want er is allemaal troep op de grond gewaaid afgelopen winter. Als ik ze nu op het balkon laat dan gaan ze daarvan eten. Als ik het balkon aan het opruimen ben, dan lopen ze met zijn drietjes luid miauwend heen en weer alsof ze willen zeggen :"Schiet nou es o-hop....we willen naar buiten!!"

15 april 2003 : Gezellig bij het baasje op bed.
Met de kattekids gaat alles perfect. Kruimel begint weer wat op gewicht te komen. Ik voel niet meer alle werveltjes, als ik haar over haar ruggetje aai. Ze eet nog steeds behoorlijk veel. Ik ben dat wel ietsje aan het minderen want het moet ook niet té hard gaan met de gewichtstoename. Volgende maand worden Knopie en Kruimel alweer 15jaar. Tjee de tijd vliegt. Ik kan me de tijd nog zo goed herinneren, toen ze saampjes als kitten binnenkwamen hier in huis!!
Met hun baasje gaat het op het moment ietsje minder goed. Wegens gezondheidsredenen moet ik rust houden. Ik baal als een stekker ervan, maar de kattekids vinden het heerlijk!! Die liggen de hele dag met tevreden poezensnoeten naast me op het bed te ronken. De 24e moet ik weer voor controle naar het ziekenhuis. Hopelijk mag ik dan weer wat gaan doen. Volgens mij zouden de kattekids het niet erg vinden, als het langer ging duren, maar ik wel!!


21 mei 2003 : Baassie bijna beter en Knopie eventjes in de lappenmand.
Ik ben gelukkig weer opgeknapt. Nog even en dan mag ik weer aan het werk. Prettig!!
Met Knopie ging het weer even hartstikke mis. Zelfde probleem als eerder in 1998. Ze begon ongeveer een week geleden met slecht eten. De whiskas die de kattekids normaal eten is vernieuwd en alledrie moesten ze even wennen aan die nieuwe samenstelling. 'S morgens en 's avonds weer vers eten neergezet en wat er nog stond weggegooid. Ik heb dus een paar dagen behoorlijk wat eten weggegooid. Kruimel en Mirre wenden vrij vlot aan de nieuwe samenstelling maar Knopie at het spul niet. Ik heb een paar andere merken voer gehaald maar Knoop weigerde te eten. Zelfs verse rosbief wilde ze niet!! Zaterdag vertrouwde ik het niet meer en ben ik met haar naar de dierenarts geweest. Dat was niets te vroeg, want haar keeltje bleek al geel te worden. De eerste verschijnselen van een leververvetting!! Ze kreeg een injectie tegen de misselijkheid en nog een om de eetlust op te wekken. Verder kreeg ik speciaal in water oplosbaar eten voor haar mee. In eerste instantie at ze daar wel een beetje van. Dat spul ruikt (voor katten!!) erg lekker. Ze moest verspreid over de dag een bepaalde hoeveelheid ervan opeten, om de voortgang van de leververvetting te stoppen. Die hoeveelheid haalde ze niet en madammeke wilde zelf niet meer eten. Ik heb haar dus 1x geforceerd moeten voeren met een 10ml spuit met het in water opgeloste eten. Ik heb er 40 ml ingekregen en dat heeft ze er niet weer uitgespuugd, maar oei wat was ze boos op me!!
De ochtend en de dagen daarna at ze gelukkig weer zelf. Ik moet haar goed in de gaten blijven houden. Eet ze een dag niet dan is dat al een teken dat er wat mis is bij Knoop. Gelukkig vertoont niet elke kat zo snel de verschijnselen van een leververvetting. De ene kat heeft er meer aanleg voor dan de andere. Vooral bij katten die wat overgewicht hebben, zie je dit vrij snel. Knoop is van nature een hele luie kat. Ze eet en slaapt en verder doet ze niet zoveel. Dat doet ze al 15 jaar zo. Per dag eet ze normaal ongeveer een kwart blikkie Whiskas. Da's al weinig, maar evengoed is ze wat te zwaar. Lijnen is bij haar zo goed als onmogelijk omdat ze dan binnen no-time helemaal weer stopt met eten en ze weer het gevaar loopt om een leververvetting te krijgen. Ik laat het dus maar zo. Ik ben blij dat het weer in orde is met haar.


5 juni 2003 : Knopie blijft nog kwakkelen en nu 2 pissebed kattekids
Nou dat gaat lekker hier. Het baassie is toch nog niet helemaal beter en afgelopen zaterdag zat ik alwéér met Knoop bij de dierenarts. Ben me helemaal te pletter geschrokken van d'r. Ik hoorde haar spugen en toen ik ging kijken lag er bloed op de badmat en Knoop zat ernaast!! Ik dacht dus dat ze bloed had gespuugd. Heb meteen de dierenarts gebeld en ik kon er direct naartoe. Uiteraard in het weekend niet naar mijn eigen dierenarts. Hoop gezocht dus, voordat ik daar eindelijk was. Binnen 4 minuten na aankomst stond ik daar verbaasd weer buiten. In die tijd heeft hij Knoop bekeken, getemperatuurd, twee prikken gegeven en een antibioticakuur meegegeven én mij 68€ ontfutselt. Hij wist niet wat er aan de hand was. Wat een nare en onbeschofte man zeg!! Hij wilde dat ik Knoop 3x daags een tablet zou geven. Nou 1x daags is al een ramp, dus ik vroeg of hij geen andere antibiotica kon geven omdat dat minder belastend was voor mij én voor Knoop. Zegt ie heel bot :"U hoeft ze niet te geven hoor!" Nou ja zeg!!
Uiteindelijk dus toch andere kuur meegekregen, die 1x daags gegeven moet worden. Knoop had zaterdag koorts en zaterdagavond zat er bloed bij haar plas. Ze heeft dus geen bloed gespuugd maar er zit bloed in haar plas!! Ze heeft een fikse blaasontsteking opgelopen. Maandag moest ik toch met Kruimel voor haar onzindelijkheidsprik naar m'n eigen dierenarts en hij zei dat de medicatie die Knoop krijgt in orde is. Ze reageert er gelukkig ook goed op en het gaat nu alweer een stuk beter met haar.

Wat een heeeeeel stuk minder goed gaat is het zindelijkheidsprobleem van Kruimel en wat nog erger is, is dat Knoop nu ook op mijn bed piest. Sinds eergisteren is de slaapkamer dus officieel verboden terrein voor de kattekids. Zowel overdag als 's nachts zit de deur naar de slaapkamer dicht. De dames gaan nu wel netjes op de kattebakken. Ik mis ze vreselijk 's nachts. Ze liggen al 15 jaar naast me als ik ga slapen en ik mis hun spinnen en het snurken van Knoop. Tja het kan even niet anders. Over een paar weekjes proberen we het wel weer es met de deur open maar nu even niet.


31 Januari 2004 : Een nieuw baasje erbij en alles gaat goed.
Op 16 juni 2003 is er voor de kattekids én voor hun baasje veel veranderd. Op die dag ben ik namelijk samen gaan wonen en kregen de dames ineens een baasje erbij. Tot m'n grote verbazing was notabene Kruimel direct vanaf het begin al dikke maatjes met hem. Haar karakter veranderde van de ene dag op de andere. Altijd was ze een kattedame die plotseling fel uit de hoek kon komen maar bij m'n man had ze dat totaal niet. Ze zag hem en ze hield van 'm. LOL...., zo ging het bij mij ook
De andere twee kattedames kunnen ook goed met hem opschieten.

Met Kruimel blijft het modderen, wat het plasprobleem betreft. Toen niets hielp hebben we de deur van de slaapkamer maar dichtgedaan en de slaapkamer tot verboden gebied bestempeld. De dames waren het er niet mee eens, maar het kon niet anders. Kruimel plaste daarna een poosje netjes op de kattebak, zoals het hoorde. Opeens was het weer mis en begon ze te plassen op een tafel die in de hoek van de huiskamer staat. Op die tafel liggen allemaal stapeltjes met losse spulletjes dus veel van dat spul kon zo de vuilnisbak in. Ik hoef jullie denk ik niet te vertellen dat we ook dat niks vonden. We hebben haar 2x betrapt terwijl ze op de tafel zat te plassen en ze heeft beide keren behoorlijk op d'r kop gehad. Sindsdien (nu ongeveer 3 weken) plast ze weer netjes op de kattenbak. We hebben van die bakken met een kap erop en zo'n klapdeurtje erin. Op internet lazen we dat katten een hekel hebben aan 'n overdekte kattenbak. We hebben de proef op de som genomen en hebben 1 kattebak zonder kap neergezet en de andere kattebak met kap erop. De eerste week bleef de kattenbak zonder kap erop vrijwel schoon. De weken daarna werden beide kattenbakken evenveel gebruikt en bleef Kruimel zindelijk. Het gaat op het moment dus goed met de dames.


6 Mei 2004 : We weten nu eindelijk waarom Kruimel zo mager werd!!
Kruimel d'r onzindelijkheids-probleem is als sneeuw voor de zon verdwenen. Ze gaat nu altijd op de open kattenbak. Da's gelukkig weer een zorg minder. Het probleem van het extreem veel eten en toch vermageren van Kruimel is ook onder controle. Het blijkt dat ze last heeft van een typische ouderdomskwaal. Haar schildklier werkt te snel. Ze krijgt nu 2x daags een tabletje "Carbimazol" en het gaat weer onwijs goed met haar. Ze eet weer gewone porties, is weer op gewicht en vraagt niet meer constant om eten. Tja de kattendames Knoop en Kruimel worden deze maand al 16 jaar Knopie de 16e van deze maand en Kruimel de 10e Mei. Ik hoop dat ze nog veel ouder worden!!

Wat er de laatste tijd met Mirre loos is, dat weet ik niet. Die kat is zooooooooo vreselijk stout. Ze sloopt niet echt onze spullen maar alles waarvan ze weet dat het niet mag, dat doet ze juist wel. Daarbij trekt ze dan een snoet alsof ze wil zeggen :"Jaja..., zeg er dan wat van!!"  ZUCHT!!


11 september 2004 : Echt doof en oost-indisch doof.
Kruimel en Knoop zijn inmiddels jarig geweest en hebben een al respectabele leeftijd van 16 jaar bereikt. We zijn er zeker van dat Kruimel dit niet had gered, zonder haar schildklierpilletjes. Ze krijgt die nu niet meer standaard 2x per dag. Ze begon namelijk een beetje té goed op gewicht te komen. We geven haar nu doorgaans één tabletje per dag en als ze wat magerder wordt of weer gefixeerd raakt op eten, dan krijgt ze een paar dagen twee tabletjes. Het gaat nu goed met haar. Ze heeft er wel een klein probleempje bij. Als bijwerking van de Carbimazol is ze stokdoof geworden. Ze hoort echt totaal niets meer. Kruimel zelf lijkt daar weinig last van te hebben. Ze "babbelt" wel iets minder maar verder is ze niets veranderd. Als ze ligt te slapen moet je haar wel voorzichtig wakker maken, door tegen haar slaapplaats aan te tikken. Door de trilling wordt ze dan wakker. Als je dat niet doet en je raakt haar direct aan als ze slaapt dan schrikt ze vreselijk en da's niet nodig.

Mirre hangt nog steeds het straatschoffie uit. Doet alles wat niet mag en luistert voor geen meter. Het lijkt net alsof ze nooit opgevoed is, terwijl ze dezelfde opvoeding heeft gekregen als Knopie en Kruimel. Als ukkepuk deed ze al precies waar ze zelf zin in had en dat doet ze nu nog. Je kunt haar tig keer iets verbieden maar de volgende keer doet ze het weer. Krijgt ze dan daarna op d'r donder, dan kan ze je aankijken met een smoelwerk waar vanaf straalt :"Joh, maak je niet zo druk... ik doe toch niks?"

Knopie is helemaal gelukkig. Boven de monitor is de plank weer leeg. Daar heeft bijna 'n jaar een printer gestaan. Door de monitor eronder is de plank lekker warm en dus een favoriete slaapplaats voor zowel Knopie als Mirre. Meestal is Knopie de gelukkige.

Knopie op de plank boven de monitor

Ik gun haar het fijne plekje wel, maar ik vind het zelf iets minder geslaagd dat Knoop daar ligt. Ze verhaart nogal en de wolkjes vacht dalen neer op m'n bureau en toetsenbord. Dat zal Knopie een worst wezen. Liefste ligt ze uitgestrekt met poten en staart zo over de rand heen, dat ik een deel van m'n monitor niet kan zien. Ik blaas dan zachtjes tegen poot of staart en met een geirriteerde zucht draait ze zich dan om zodat ik weer even zicht heb.


12 september 2004 : Nieuw speelgoed
We hebben gistermiddag op de kermis in Den-Haag een laser-pennetje gewonnen. Mirre kan er geen genoeg van krijgen. Die rent overal achter dat stipje aan en kan het niet uitstaan, dat ze het niet te pakken kan krijgen. We hebben dus na 10 jaar eindelijk een manier gevonden om Mirre moe te krijgen, zonder dat wij er moe van worden Uiteraard passen we zéér goed op, dat het laser-licht niet in haar oogjes schijnt!! Als we stoppen met spelen met het laser-pennetje, dan is Mirre het daar niet mee eens. Na een paar minuten komt ze miauwend naar ons toe om verder te spelen. Ze heeft er zelfs een apart miauwtje voor om dat duidelijk te maken aan ons!!
Kruimel vind dat lichtje ook wel boeiend. Ze gaat er ook achteraan maar we willen haar niet téveel vermoeien. Het spelen bij haar gaat dus een stuk rustiger. Knopie is de meest wijze van het stel. Die blijft zitten waar ze zit en volgt daarvandaan het lichtje wat door de kamer heenvliegt. Voor Knopie is dat al lichaamsbeweging genoeg !!


15 december 2004 : Kerstboom of geen kerstboom
Ik heb Kruimel en Knopie als jong katje de kerstboom "ingegooid" toen er nog geen ballen inzaten. Ze besloten toen saampjes, dat ze dat prikding maar niks vonden en ze liepen er met een boog omheen. Zeven jaar later dacht ik hetzelfde truckje met Mirre uit te kunnen halen. Whoeiiiiiiii, en ze vloog kerstboom in. Mirre klauterde hoger en hoger en hoger ......liet zich toen naar beneden roetsjen ...... en kwam luid miauwend naar me toelopen. Leuk..., nog een keer!!!!  We hebben dus sinds die tijd geen kerstboom meer.


14 maart 2005 : Alles gaat z'n gangetje
Zoals de titel van dit stukje al aangeeft, gaat alles zijn gangetje met ons en ook met de kattekids. Kruimel doet het goed op de carbimazol. Ik heb het idee dat ze weer ietsje beter gaat horen. Ze is nog steeds goed op gewicht en als alles goed blijft gaan dan vieren we over 2 maandjes (10 mei) haar 17e verjaardag. Knoop volgt een week later. Zij wordt dan ook 17 jaar. Mirre heeft intussen ontpopt als de vreetzak van het stel, waar dat eerst Kruimel was. Of ze nu dezelfde kwaal aan het ontwikkelen is als Kruimel, daar heb ik sterk mijn twijfels over. Mirre is een katje die snel denkt dat ze iets te kort komt. Ze zit ons rond 16.00u al smekend aan te kijken :"We gaan zometeen eten hé..., vergeet je het niet..... We gaan zometeen eten hé..., vergeet je het niet... mauw!!". Rond 18.00u is het dan eindelijk zover dat ze wat krijgt. Dat eten schrokt ze naar binnen en dan gaat ze een uitgebreide tuk doen. Ze is de laatste paar weken ineens ontzettend gaan snurken, als ze ligt te slapen. Knopie had dat kwaaltje al langer maar Mirre wint het nu. Die zaagt inmiddels héle bossen om bij haar tukkies.


25 augustus 2005 : Mirre is zooooooo zoet, het is gewoon een wonder!!
We zijn een paar dagen op vakantie geweest. Om precies te zijn, we zijn 9 dagen weggeweest. De kattekids worden als wij weg zijn verzorgd door onze buren. We passen al jaren op elkaars katten tijdens de vakanties dus de kattekids kennen ze goed. Sinds we terug zijn van die korte trip lijkt het alsof we een andere Mirre in huis hebben. Ze haalt geen kattenkwaad meer uit en wil constant knuffeltjes. Het is echt niet te geloven! We vragen ons af hoelang ze haar brave houding vol kan houden. We hebben geen kind aan d'r.


27 augustus 2005 : Met Kruimel naar de dierenarts
Vandaag zijn we met Kruimel naar de dierenarts geweest. Een vriend van ons is dierenarts en hij wilde Kruimel even bekijken voordat zijn eigen spreekuur begon. Als Kruimel eet maakt ze namelijk een tenenkrommend tandenknarsend geluid en d'r komt een nare lucht uit haar bekkie. Ze kreeg een klein roesje (aangepaste dosis) zodat hij goed kon kijken. Beetje eng was dat want met een kat van 17 jaar oud weet je nooit hoe zo'n lichte narcose uitpakt. De kattekids hebben dus 's vanmorgen alledrie in eerste instantie geen eten gehad omdat we Kruimel even nuchter wilden houden. Normaal krijgen ze direct eten als we uit bed komen maar nu dus niet. Vooral Mirre snapte er helemaal niets van. Toen Kruimel in de kattenmand zat en ik alvast met haar met haar naar de auto liep, heeft mijn man Knopie en Mirre alvast eten gegeven. Kruimel merkte daar niets van.

Kruimel heeft nooit zo lang in de auto gezeten als vandaag het geval was. Het is 45 min rijden naar de dierenarts. Vroeger zat ze onderweg steeds te miauwen omdat ze het autorijden niet prettig vond. Nu keek ze rustig om zich heen en gaf geen kik. Ik denk dat dat komt omdat het nu een stuk minder ingrijpend is vanwege haar doofheid. Ze krijgt niet zoveel prikkels van de buitenwereld te verwerken.

Bij de dierenarts was ze ook rustig. Hij heeft haar eerst helemaal onderzocht. Voor haar leeftijd is ze in een prima conditie. Ze heeft een ietwat onregelmatige hartslag en wat kleine niertjes maar dat komt doordat ze een poosje een versnelde schildklierwerking heeft gehad. Het medicijn (carbimazol) die zij daarvoor krijgt doet goed zijn werk.
Haar gebit was een ander verhaal. We weten nu waar die "putlucht" vandaan kwam. Er zat enorm veel tandsteen. Voor het verwijderen daarvan moest ze verdoofd worden. De dierenarts was blij dat we haar nuchter hadden gehouden. Dat voorkomt problemen bij braakneigingen. Kruimel heeft een narcosespuitje en daarbovenop 2x een roesje gehad. Er is enorm veel tandsteen verwijderd. Gelukkig zijn er geen slechte gebitselementen ontdekt na het tandsteenverwijderen. Haar slechte adem moet nu binnen een paar dagen over zijn. Ze is nadat ze een spuitje kreeg om de narcose teniet te doen weer goed uit de narcose gekomen. Ze heeft nog een pijnstiller (werkt 2 dagen) en antibiotica gehad en pijnstillers voor zo nodig voor over twee dagen. Eenmaal thuisgekomen ging ze rustig haar gangetje. Ze is nog wat wiebelig op d'r pootjes en zit nu lekker te soezen. Ik denk dat het allemaal wel goed komt maar we houden haar scherp in de gaten.


25 september 2005 : Kruimel is okee, Knopie valt af en Mirre....
Het bezoekje aan de dierenarts heeft Kruimel goed gedaan. Ze heeft geen slechte adem meer én ze kan ook weer brokjes eten. Het tandenknarsen wat ze eerst bij elke maaltijd deed, hoor je nu nog maar af en toe.

Onze Knoop is altijd een stevige dame geweest. Toen ze als kitten voor de eerste keer bij de dierenarts kwam zei die al dat ze "een theemuts" zou worden. Op middelbare leeftijd woog ze 9 kilo. Van lijnen was geen sprake omdat madam dan helemaal stopte met eten en acuut een leververvetting opliep. Dat heeft ze 1x echt gehad en 1x zat ze daar héél dicht tegenaan. Daarna hebben we het lijnen maar gelaten voor wat het was en haar laten eten wat ze wilde. Knoop is altijd een lastige eter geweest. Ondanks haar stevige voorkomen, eet ze niet veel. Per dag 1/3 blikje voer en wat brokjes. Zelfs daarvan laat ze nog staan. De laatste tijd is het anders. Is er iets eetbaars in de buurt dan is Knopie present! Ze verliest ook gewicht en verhaart enorm. Dat verharen is altijd al erg geweest bij haar maar nu lijkt het nog meer dan anders. Ze ziet er ook ineens uit als een al wat oudere poes. We houden haar streng in de gaten. Gaat er meer af, dan gaat ze voor een check-up naar de dierenarts.

Een aantal van jullie zullen denken dat Mirre al vanaf 25 augustus een brave huiskat is. Nou niets is minder waar! Toen we 27 augustus met Kruimel terugkwamen van de dierenarts, stond Mirre als een malloot naar Kruimel te blazen. Dat bleef ze twee dagen volhouden. Die tijd had Kruimel's vachtje nodig om de geur van de dierenarts kwijt te raken. Vanaf 27 augustus hebben we dus onze oude vertrouwde, chagrijnige, ruziezoekende en om eten zeurende Mirre weer terug.
En toch houden we van haar.


4 oktober 2005 : Dierendag !!!!
Dierendag betekent voor de kattekids dat ze iets extra's en dus lekkers te eten krijgen. Ze hebben vanavond alledrie een klein blikje Gourmet gekregen. Kruimel Gourmet met rundvlees-smaak, Mirre Gourmet met vissmaak en Knopie had kalkoensmaak. Het gesmak was niet van de lucht, dus het zal ze gesmaakt hebben. Dat mag ook wel want dat spul is best duur!



Nadat Knopie en Kruimel hun buikje rond hebben gegeten, blijft Mirre nog even achter bij de bakjes. Ze zit voor haar eigen bakje een paar minuten naar links en dan weer naar rechts te staren. Ze overweegt om de andere bakjes leeg te eten maar doet dat niet omdat wij haar in de gaten hebben.

Vervolg   of   terug naar de dagboek overzicht pagina

Zie je aan de linkerkant van deze pagina géén ander frame met hyperlinks, ......... Klik dan hier!!
Je ziet dan maar een héél klein stukje van mijn homepage.