Mirre: 18 augustus 1994 - 15 februari 2014
We kunnen het maar moeilijk bevatten dat je er niet meer bent en missen je enorm!!
In je jonge jaren was je echt een handvol kattenkwaad. Je sloopte van alles en plaagde Knopie en Kruimel waar je maar kon.
Menige plant heeft het moeten ontgelden en dan hebben we het maar niet over de wastafel die je kapotgemaakt hebt,
door spulletjes van het plankje erboven naar beneden te gooien.
Die herrie die dat maakte was nodig om mij wakker te maken omdat je toch echt eens je ontbijt wilde hebben!
Meer dan eens "vloog" je door de tent heen in je "rush uurtje" en liet je een spoor van planten
en andere omgevallen spulletjes achter je neerdalen. Hieronder een actiefoto van zo'n race moment.
En dan meteen daarna had je die onschuldige snoet zo van:"Dat heb ik allemaal echt niet gedaan hoor!"
Toen Knopie en Kruimel vlak na elkaar overleden waren, zijn we met je verhuisd naar de nieuwe flat.
In het begin vond je het helemaal niks. In buikschuiver houding schoof je door de flat. Het hielp ook al niet toen
ik ziek werd en er 10 dagen niet voor je was omdat ik in het ziekenhuis lag. Je was boos op alles en iedereen en Bugs
die je alleen maar wilde helpen, blies je ook weg. Het kwam gelukkig weer helemaal goed.
Je lag als een koningin op de nieuwe vensterbank en vond het heerlijk om in het zonnetje voor de hordeur te liggen om naar de vogeltjes te kijken.
Toen Izzy erbij kwam vond je dat maar "zozo". Jullie zijn nooit echte vriendinnen geworden.
Izzy was ook best een wervelwindje en dat vond je niet zo heel geschikt. Toen Izzy wat groter werd en je niet meer probeerde
te tackelen en niet meer om je nek hing, ging het beter tussen jullie. Jullie hadden wel eens ruzie maar hebben nooit echt gevochten.
Héél af en toe hebben jullie bij elkaar gelegen om te slapen. Dat was maar vier keer. Jij wilde dat niet.
Met je ontwapenende karakter wist je ieder mens voor je te winnen. Met je nieuwsgierige snoet zat je echt overal bovenop.
Bij nieuwe dingen wilde je altijd meteen weten wat er aan de hand was. Menig gereedschapkist is door jou geïnspecteerd!
Vooral als er mannen binnenkwamen dan liep je te draaikonten om aandacht. Je vond het dan geweldig, als je die aandacht kreeg.
De laatste maanden van je leven werd onze flat gerenoveerd. Terwijl Izzy bang zat te bibberen in de douche, volgde jij
met volle aandacht alles wat de mannen aan het doen waren. Het renovatie hoogtepunt voor jou was de aandacht die je kreeg van de man die
buiten asbest aan het verwijderen was. Je liep net zolang heen en weer voor zijn neus tot hij je zag.
Een paar jaar geleden veranderde je gedrag in huis ineens. Van sloper/banjer werd je de grootste knuffelkat die we gekend hebben.
Hele avonden lag je bij Bugs over zijn "muisarm" heen terwijl hij achter zijn PC bezig was met gamen.
Dat zijn arm steeds bewoog deerde je niet, zolang je er maar mocht blijven liggen.
Je had het steeds koud en toen hebben we een snugglesafe voor je aangeschaft. Als die weer opgewarmd moest worden dan liep je
naar de keuken en ging daar zitten miauwen. Soms snapten die stomme mensen je dan niet meteen.
De snugglesafe vond je geweldig. Je lag er lekker op te slapen (en te snurken!!) in je slaapdoos.
Het afgelopen jaar werd je steeds magerder terwijl je toch goed at. Het bleek dat je schildklier te snel werkte.
Pilletjes daartegen zorgden ervoor dat je er weer prima uit ging zien en dat je weer op gewicht kwam.
Uiteindelijk na 19 jaar en 6 maanden kwam dan toch het moment dat je echt op was.
Het leek voor ons dat je zelf aanvoelde en aangaf dat het einde eraan zat te komen. Je ging steeds strammer lopen, en je eten smaakte je niet meer.
We hebben je niet weg laten kwijnen maar hebben je geholpen bij je laatste momenten.
Ik heb je in mijn armen genomen daar bij de dierenarts en daar kreeg je het prikje wat je de rust gaf die je verdiende.
Heel rustig ben je in mijn armen ingeslapen. Toen Arend 5 minuten later je hartje controleerde stond dat stil.
Nooit meer jouw stemmetje horen en dat speciale miauwtje als je eten wilde!
Mirre, we missen je enorm!
Terug naar "kattekids in memoriam"