Kruimel: 10 mei 1988 - 19 juli 2006
6 1/2 week was je pas toen je bij me kwam wonen. Eng was die verhuizing niet want
je had
je soulmate Knopie bij je. Ik wilde zo graag foto's van jullie maken. Knoop was het
perfecte
fotomodel maar jij niet. Jij kwam altijd meteen naar me toe als je
de camera zag.
Het liefste lag je de hele dag tegen Knopie aan. Waar dat nou was, op bed of in een
doos
dat maakte je niet uit. Als ze maar bij je was. Knoop was altijd de
rust zelve terwijl
jij de zenuwpees van het duo was.
Wat baalde ik ervan dat je ineens overal in huis plaste. Ik hield van je maar je
hebt me
toen wel tot het uiterste gedreven. Ik heb zelfs 2 jaar onder plastic geslapen
waarover weer een laken lag omdat je op m'n bed plaste.
Wist ik veel dat oudere katten soms onzindelijk worden omdat ze hun eigen urine
vinden stinken.
Nadat de kap van de kattebak afgehaald was en je dus "in de open lucht"
kon plassen
was je bijna meteen weer zindelijk. Je was zelfs zo zindelijk dat je in de kattebak
overgaf als je een haarbal kwijt moest.
April 2003 leerde ik mijn man kennen
dus jullie hadden er ineens een baasje bij.
Dat was totaal geen probleem. Het klikte meteen tussen jullie
tweetjes, je was echt zijn kat.
Voordat hij er was kon je nog wel eens snibbig zijn en zomaar ineens uithalen.
Vanaf april 2003 heb ik dat gedrag nooit meer bij je gezien.
Je deed alle moeite om lekker bij hem te liggen. Je frommelde jezelf zelfs tussen
de spulletjes
op z'n bureau om maar lekker bij 'm te zijn. Tja........, ik kon je geen ongelijk
geven!
Je was zelden ziek. Pijn gaf je zelden aan. Wat pijn betreft was je een echte
bikkel.
Tijdens je maaltijd hebben we eens per ongeluk met de bureaustoel op je staart
gestaan.
Je maakte wel wat geluidjes, maar je at gewoon door!!
Door ouderdom en een schildklierkwaal ben je een poos terug slechthorend
geworden, maar dat deerde je niet. Harde geluiden waar je eerder van schrok hoorde
je niet meer
en dat bracht heel veel rust in je leventje. De pilletjes voor je schildklierkwaal
hebben je nog twee
bonusjaren gegeven maar toen je kort na elkaar twee maal een
bloeding in je
hersentjes had gekregen en je daardoor ook blind werd, toen was het tijd om je te
laten gaan,
hoe zeer dat ons ook deed.
Je bent 18 jaar en 2 maanden oud geworden.
Wat ons betreft hadden we je héél graag meegenomen naar de nieuwe flat
maar we hadden je daar beslist geen plezier mee gedaan. Het is goed zo.
Kruip jij maar weer lekker tegen Knopie aan, daar boven in de kattenhemel!!
We missen je !!
Terug naar "kattekids in memoriam"
Zie je aan de linkerkant van deze pagina
géén ander frame met hyperlinks, ......... Klik dan hier!!
Je ziet dan maar een héél klein stukje van mijn homepage.